استلار یک پلت فرم باز برای ساخت محصولات مالی است که بانک ها، مردم و سیستم های پرداخت را در هر کجای دنیا به یکدیگر متصل می کند. با توجه به اینکه یک موسسه رمزنگاری حرفه ای پایه گذار استلار بوده و مشاوران زیادی را در کنار خود داشته است، آیا این رمزارز قادر خواهد بود که نظام پرداخت بین المللی را تغییر دهد؟
استلار یک شبکه پرداخت توزیع شده است که با هدف ارسال پول در سطح بین الملل به سادگی و ارزانی ارسال ایمیل ایجاد شده است. شبکه استلار یک رمزارز رسمی به نام لومنز (Lumens) را پیشنهاد نموده است. این ارز فقط نقش مکمل را در طراحی شبکه ایفا می کند. استفاده اصلی استلار در زمینه رمیتنس (حواله جات) و بانکداری بدون بانک در نظر گرفته شده و این شبکه در دسترس بوده، امنیت و هزینه پایین تراکنش را به عنوان اولویت قرار داده است. هدف نهایی ایجاد یک شبکه مالی است که شامل حال همه افراد از جمله فقرایی که در حال حاضر توسط موسسات مالی گرانقیمت و منسوخ تحت حمایت قرار نمی گیرند، شود.
استلار توسط جد مک کیلیب در سال ۲۰۱۴ بنا نهاده شد. همان جد مک کیلیب که سیستم اشتراک گذاری فایل P2P در شبکه eDonkey را بنا نهاد و همینطور بنیانگذار اکسچنج Mt. Gox بود که البته قبل از واقعه امنیتی که برای این بستر اتفاق افتاد آن را به مارک کارپلز فروخته بود. همینطور جد مک کیلیب از بنیانگذاران شبکه ریپل نیز به شمار می آید. از مهمترین اعضای تیم مشاوران استلار را می توان به کیت ربویز، مت مولنوگ، سم آلتام و ناوال راویکانت اشاره کرد. اسم استلار به دو ماهیت اشاره دارد:
استلار ابتدا به عنوان یک فورک از پروتکل ریپل بعد از ترک پروژه ریپل توسط جد مک کیلیب، شروع به کار کرد. جدایی مک کیلیب از ریپل یک اتفاق ناگوار برای این شبکه بود که با تلاش او برای فروش ۹ میلیارد ریپل همراه شد و بر روی قیمت ریپل در بازار جهانی تأثیر عمده ای می توانست بگذارد. البته مک کیلیب با ریپل بعدها بر سر عرضه محدود کوین ریپل در یک دادگاه به توافق رسید.
با توجه به اینکه استلار کد شبکه ریپل را استفاده نموده بود، یک آپدیت کامل بر روی شبکه در ماه نوامبر ۲۰۱۵ ارائه داد. دلیل این آپدیت وجود اشکال در ساز و کار اجماع شبکه ریپل عنوان شد. مطلبی که توسط مدیر تکنولوژی ریپل، استفان توماس، در یک بلاگ با عنوان “چرا مشکل فروک استلار بر روی شبکه ریپل بی تأثیر است” پاسخ داده شد. نتیجه گیری این مقاله این بود که هیچ گونه خطری ادامه فعالیت شبکه ریپل را تهدید نمی کند. در حال حاضر استلار به عنوان یک فورک از شبکه ریپل مطرح نیست چرا که از یک کد کاملا متفاوت با ریپل استفاده می کند.
استلار به مانند ریپل، اول یک شبکه پرداخت و دوم یک رمزارز به حساب می آید. استلار از رمزارز مخصوص به خود یعنی XLM، به عنوان یک وسیله برای انتقال بهتر ارزهای رایج دنیا (فیات) به جای جایگزینی برای آنها استفاده می کند.
استلار به عنوان پی پال دنیای بلاک چین شناخته می شود. در ظاهر عملکرد شبکه پرداخت استلار مانند پی پال است. ابتدا، کاربران پول خود را توسط یک واسط معتبر مانند بانک به شبکه استلار واریز می کنند. سپس استلار اعتبار حساب آنها را بر اساس مبلغ واریزی شارژ می کند و سپس کاربران امکان انتقال پول خود را به وسیله این شبکه به هر جای دنیا خواهند داشت.
تفاوتی که شبکه پرداخت استلار با پی پال ایجاد کرده است، استفاده از تکنولوژی بلاک چین است. بلاک چین منافع بسیار زیادی به نسبت سرورهای سنتی، به مانند غیرمتمرکز بودن، شفافیت و امنیت، ایجاد می نماید.
ممکن است جذاب ترین دلیلی که باعث شود به جای پی پال از استلار استفاده کنید کارمزد پایین تراکنش های آن باشد. کارمزد تراکنش ها به این دلیل در شبکه استلار وجود دارند که از اسپم شدن شبکه جلوگیری کنند ولی مقدار آن بسیار کم است. کارمزد پایه برای این شبکه ۰.۰۰۰۰۱ XLM، است.
استلار می تواند مقادیر کارمزد را پایین نگه دارد چرا که طرفین این تعامل مالی در همین بستر حضور دارند. این برخلاف سیستم های مالی سنتی است که معمولا می بایست در آن مسیر طولانی و تبدیل های چندگانه طی شود تا یک انتقال به مقصد برسد. همچنین استلار نسبت به باقی رمزارزها نیز ارزان است، چرا که هیچ ماینری در این شبکه برای گرفتن این هزینه وجود ندارد. کارمزد تراکنش ها در شبکه استلار جمع آوری می شوند و بعدها در قالب تورم به شبکه برگردانده خواهند شد.
استلار، پرداخت های بین المللی را به کمک تراکنش های چند ارزی خود، آسان می کند. برای مثال، اگر شما بخواهید برای من یورو ارسال کنید با دارایی دلاری خودتان، این تراکنش می تواند از چند مسیر متفاوت انجام شود:
استلار ممکن است به اعتباردهندگان برای نگهداری از بلاک چین جایزه ندهد، اما آنها همچنان یک کار برای انجام دارند. نودهای استلار از یک “توافق بیزانس یکپارچه” توسعه یافته استفاده می کنند با نام پروتکل اجماع استلار (SCP) برای مشخص نمودن اینکه تراکنش معتبر است یا خیر. در این سیستم، هر نود یک لیست از تمامی نودهای دیگری که می خواهد به آنها گوش دهد نگهداری می کند که باعث ایجاد یک زنجیره از نودها می شود که می گویند “من به این تراکنش اعتماد دارم مادامی که X نود دیگر از دوستانم هم به آن اعتماد داشته باشند”
پروتکل اجماع استلار به عنوان یک سیستم باز برای عضویت در نظر گرفته می شود. هر شخصی می تواند تبدیل به یک نود اعتبارسنجی شود و می تواند انتخاب کند که کدام یک از باقی نود ها را می خواهد دنبال کند به جای اینکه یک لیست توسط یک سازمان مرکزی به او داده شود. این موضوع، شبکه استلار را بسیار غیرمتمرکز تر از سایر شبکه هایی که از الگوریتم تحمل خطای بیزانس (dBFT) استفاده می کنند مانند ریپل یا نئو، می سازد.
گفته می شود که در حال حاضر، تنها ۲۰-۳۰ نود قدرت شبکه استلار را به دوش می کشند. این عدم مشارکت یک عارضه جانبی برای سیستم هایی که از چنین مکانیسم های اجماعی استفاده می کنند.